Release Type: Compilation

Се вратив едно утро дома скроз накресан се разбира 🙂 и ја пуштив оваа музика (компилација) да преслушам што тоа кажува јубилејното 200тото издание на ПМГ Рекордингс. Така фино откачен, совладан од нежна утринска емоција, слушам неверојатно добра музика и плачам и плачам… и плачам. Плачам од возбуда колку се убави овие песни; плачам од морничавоста на сознанието за нашиот опстанок среде оваа македонска коруптивна жабокречина; плачам од што сум педесет годишна будала која 30 години го прави истово ова: живее од денес за утре и ги собира најубавите песни за да им ги понуди на гладните, жедните и незаинтересираните. Плачам заради привилегијата да го живеам својот сон. Но тоа е сон за кој сами се изборивме. Го изборивме поради тоа што бевме воспитани, образовани, култивирани, бестрашни и убави.
Ова е приказна за убавите деца на овој град… убавите деца на оваа земја. Ги има многу, ама живеат опкружени со купишта омраза, простотилак и игнорантност. Тоа се деца кои имаат 20, 30, 50, 70 години… сосем небитно колку години имаат. Нивната понуда е конструктивна идеја. Основа да се изгради подобар град, подобар свет, пред се за нас самите. Најпрво во мојата глава, а сега и во реалноста, ПМГ Рекордингс е запис за современата Македонска музичка култура. Пример за убавината која во себе ја носи овој чуден народ кој се задоволува со премалку. Темел (подрум:) за изградба на едно попродуховено денес и утре. Континуитет кој го предизвукува гласното, динамично малцинство на културолошки пресврт. Искрена понуда. Вројатно надеж. Не знам навистина. Тука сме, слободни да твориме свои песни на својот јазик, свои згради, свои патишта кон сонцето кое великодушно ни ги милува глупавите глави. Таа слобода треба да се искористи. Без страв. Слобода е кога човек не се плаши. Предлагам да не се плашиме од промената на подобро.

I came back home one morning, hammered, of course 🙂 and I played this music (compilation) to hear what the 200th jubilee edition of PMG Recordings has to say. And as nicely unhinged as I was, overcomed by a gentle morning emotion, I listened to that incredible music and cried and cried… and cried. I cried out of excitement, moved by the beauty of the songs; I cried spooked by the eeriness of the realization that we have managed to survive in this Macedonian corruptive quagmire; I cried because I am a fifty-year-old fool, doing the same thing for thirty years: living hand to mouth and collecting the most beautiful songs in order to offer them to the hungry, to the thirsty, and to the uninterested. I cried because I was privileged to have lived my dream. But we have fought for all that ourselves. We have earned it because we were well-bred and educated, because we were sophisticated and fearless and beautiful. This is a story about the beautiful children of this city… about the beautiful children of this country. There are many beautiful children here, but they have to live, surrounded by accumulated hatred, vulgarity and ignorance. They can be 20, 30, 50, or 70-year-olds… their actual age is irrelevant. What they have to offer is a constructive idea – a basis upon which to build a better city, a better world, for us to inhabit. We inhabit it in our heads first, and then in reality. PMG Recordings is a chronicle of the contemporary Macedonian music culture. A sample of the beauty that is embedded in our strange people, satisfied with too little. The foundation (basement) upon which one more spiritual today and tomorrow is to be built. Or a continuity that challenges the vociferous and dynamic minority to reach a cultural turning point. It is an honest offering, and a hope probably. I don’t really know. Here we are, free to create our own songs in our own language, and our own buildings, our own roads leading to the sun that generously caresses our (stupid) heads. And this freedom is to be used. Fearlessly. Only a human that is not fearful is free. I would like to suggest that we do not fear the change for the better.

All songs generously donated by thee beautiful artists jubileeing the 200th PMGR release
Thank you all <3
Curated by Mirko Popov
Cover art by Filip Pajdakov
Cover design by Violeta Kachakova

“Human beings are dumped unceremoniously, from ugly torn vaginas, with no innate rights; no inviolate dignity; no implicit destiny. Even the term being is too benign a compliment for these puny creatures. Minor shadows that are little more than random vehicles of ineffectual and inefficient flesh.
Traitors! You are conceived out of desperation. A living, clawing fabrication. A self-deceiving expression of resistance to the haunting worthlessness and debilitating sickness of freedom.
Chained and shackled by your myths you espouse “freedom” and breed captivity. Plan puerile palaces and build disease-ridden dungeons. Slaves! Have you ever been freedom? As you serve your flesh on golden platters to those you would trust with your utopia, do you sense the comedy that you are?
You have no rights! No priviledges! No place in the scheme of things. Mare cattle you wander weakly
in paltry places, begging to be brought to your knees and slaughtered. All sense of choice is a delusion. All dignity but restriction. For death is both the beginning and the end. And you will be trampled into the dust of your offspring.”
Genesis P-Orridge cut up

Слободата е болест. Запомнете го ова кога излегувате на улиците да протестирате против опресијата на властите, или кога пишувате глупости во форма на големи црни букви СЛОБОДА! на Facebook. Бидете свесни за ова кога со вашиот партнер договарате отворена врска, или шмркнувате 10 црти повеќе на афтер во недела наутро. Нека ви се пред очи овие зборови додека го развивате вашиот најнов cutting edge уметнички проект кој ќе ги ослободи срцата и умовите на сите луѓе во светот и ќе ги воздигне кон небото на персоналната слобода и духовна исполнетост.
Духовна исполнетост. Тоа се клучните зборови за денес. Или за било кој ден. Тоа е се што ви преостанува во оваа трагикомедија наречена Ж.И.В.О.Т. Македонските музичари го имаат сфатено ова одамна. Така БОГато надарени со леплива музикалност, а така брутално соголени од шансата да бидат богати и славни, единствената нивна награда била и останува да биде: духовна исполнетост. Додај во равенката неколку децении збунувачка слобода на летање, сонување и дишење на сопствениот јазик и добиваш високо квалитетни и дивергентни музички резултати, кои се граничат со генијалност. Не претерувам. Првите борбени линии на современата македонска музика се запоседнати од неверојатна галерија ликови, се кој од кој музичари, музиканти, шампиони на суетата, философи, практичари, магионичари. Нивниот заеднички интерес е разубавување на животот, заедничка љубов е звукот, а заедничко орудие креативноста. Се служат и со многу други трикови: талент, знаење, љубов, носталгија, езотерија, модерност, демоде, светло, мрак, црна магија, бела магија, чисто лудило, вера, надеж, љубов…чекај, еднаш веќе реков љубов. Служејќи се психоделично со сите овие непредвидливи сили, но цврсто стоејќи на оваа света земја, успеваат да создадат совршена утопија, како противтежа на сеопштиот отров и немир кој притиска од сите страни. Се работи за наш, автентичен музички свет, сосем податен за доживување, уживање…ма можете да живеете во него. Ете ме мене во него и ништо не ми фали! Мала, но ужасно динамична утопија која лебди во чиста субстанца. Да, тоа е димензионалната слика за соничното искуство кое ве очекува доколку безрезервно и се предадете на компилацијата Мирно Лето 2017. Елегантна багра, која ја трансформира водата во вино и испраќа сублиминални пораки во глобализираниот етер. Пораки на надеж за живот во вселената. Пораки од македонската конзерва, ширум отворена кон непрегледниот Универзум. Обиди за комуникација со било каква интелигентна животна форма, па макар и Бог.

Бог не постои. Тоа е сосем јасно уште од моментот кога фабулозниот Фридрих Ниче (Friedrich Nietzsche) му ја зема мерката кон крајот на 19тиот век. Последната потврда на овој болен факт дојде со недамнешното заминување од оваа димензија на господинот Златко Трајковски Хинки, една од клучните личности на македонската авангарда во 80тите години на 20тиот век. Уметник, музичар, извонреден познавач на музичката и поп култура, маѓесник и тотална фаца. Незаборавен во улогата на дијаболичниот Кокино, во истоимениот култен филм на никогаш непрежалениот Александар Станкоски. Чудак, лудак и пример за тоа како се опстанува на сопствениот уметнички интегритет, па и по цена на комфор, или самиот живот. Мирно Лето 2017 е заедничко достигнување на цветот на македонската музичка сцена, своевиден манифест на естетските и животни достигнувања на оваа генерација. Мирно лето е благодарам, те сакаме и имај безброј мирни лета во пеколот Хинки и чувај место на каучот, пошто еве кај сме, доаѓаме и ние.

Мирно Лето 2017 е јубилејно 150то издание на дискографската куќа PMG Recordings од Скопје. Наша мала заложба за локалната ароганција која би ја испратиле на светско првенство во музика. Слободно достапна на www.pmgrecordings.com, оваа компилација поврзува неповрзливи светови и спојува крај со крај, или почеток со крај, или….Како и да ги наречеме двете точки кои ги спојува, обидете се просторот помеѓу нив да го исполните со живот, или макар слобода.

Format: mp3