Се вратив едно утро дома скроз накресан се разбира 🙂 и ја пуштив оваа музика (компилација) да преслушам што тоа кажува јубилејното 200тото издание на ПМГ Рекордингс. Така фино откачен, совладан од нежна утринска емоција, слушам неверојатно добра музика и плачам и плачам… и плачам. Плачам од возбуда колку се убави овие песни; плачам од морничавоста на сознанието за нашиот опстанок среде оваа македонска коруптивна жабокречина; плачам од што сум педесет годишна будала која 30 години го прави истово ова: живее од денес за утре и ги собира најубавите песни за да им ги понуди на гладните, жедните и незаинтересираните. Плачам заради привилегијата да го живеам својот сон. Но тоа е сон за кој сами се изборивме. Го изборивме поради тоа што бевме воспитани, образовани, култивирани, бестрашни и убави.
Ова е приказна за убавите деца на овој град… убавите деца на оваа земја. Ги има многу, ама живеат опкружени со купишта омраза, простотилак и игнорантност. Тоа се деца кои имаат 20, 30, 50, 70 години… сосем небитно колку години имаат. Нивната понуда е конструктивна идеја. Основа да се изгради подобар град, подобар свет, пред се за нас самите. Најпрво во мојата глава, а сега и во реалноста, ПМГ Рекордингс е запис за современата Македонска музичка култура. Пример за убавината која во себе ја носи овој чуден народ кој се задоволува со премалку. Темел (подрум:) за изградба на едно попродуховено денес и утре. Континуитет кој го предизвукува гласното, динамично малцинство на културолошки пресврт. Искрена понуда. Вројатно надеж. Не знам навистина. Тука сме, слободни да твориме свои песни на својот јазик, свои згради, свои патишта кон сонцето кое великодушно ни ги милува глупавите глави. Таа слобода треба да се искористи. Без страв. Слобода е кога човек не се плаши. Предлагам да не се плашиме од промената на подобро.

I came back home one morning, hammered, of course 🙂 and I played this music (compilation) to hear what the 200th jubilee edition of PMG Recordings has to say. And as nicely unhinged as I was, overcomed by a gentle morning emotion, I listened to that incredible music and cried and cried… and cried. I cried out of excitement, moved by the beauty of the songs; I cried spooked by the eeriness of the realization that we have managed to survive in this Macedonian corruptive quagmire; I cried because I am a fifty-year-old fool, doing the same thing for thirty years: living hand to mouth and collecting the most beautiful songs in order to offer them to the hungry, to the thirsty, and to the uninterested. I cried because I was privileged to have lived my dream. But we have fought for all that ourselves. We have earned it because we were well-bred and educated, because we were sophisticated and fearless and beautiful. This is a story about the beautiful children of this city… about the beautiful children of this country. There are many beautiful children here, but they have to live, surrounded by accumulated hatred, vulgarity and ignorance. They can be 20, 30, 50, or 70-year-olds… their actual age is irrelevant. What they have to offer is a constructive idea – a basis upon which to build a better city, a better world, for us to inhabit. We inhabit it in our heads first, and then in reality. PMG Recordings is a chronicle of the contemporary Macedonian music culture. A sample of the beauty that is embedded in our strange people, satisfied with too little. The foundation (basement) upon which one more spiritual today and tomorrow is to be built. Or a continuity that challenges the vociferous and dynamic minority to reach a cultural turning point. It is an honest offering, and a hope probably. I don’t really know. Here we are, free to create our own songs in our own language, and our own buildings, our own roads leading to the sun that generously caresses our (stupid) heads. And this freedom is to be used. Fearlessly. Only a human that is not fearful is free. I would like to suggest that we do not fear the change for the better.

All songs generously donated by thee beautiful artists jubileeing the 200th PMGR release
Thank you all <3
Curated by Mirko Popov
Cover art by Filip Pajdakov
Cover design by Violeta Kachakova